Voel jij het ook? Die trek naar binnen? De behoefte om te vertragen, verstillen, los te laten…
Terwijl ondertussen de wereld aan je blijft trekken? En er nog van alles ‘moet’?
Diep triest is het eigenlijk. 
Dat juist in een periode dat alles in de natuur stil valt, wij geacht worden om door te gaan. En er komt vaak nog een tandje bij; voor velen van ons zijn november en december zo’n beetje de drukste tijden van het jaar.
Niet alleen op het werk maar ook thuis. Projecten moeten af, de feestdagen komen eraan (ik hoorde vandaag mijn oudste al iets zeggen over lootjes trekken na de herfstvakantie 
) en tussendoor wordt iedereen ook nog eens ziek.
Niet zo gek. Want in deze maatschappij roeien we met z’n allen flink tegen de stroom (lees: de natuur) in. Dat kost energie – en niet zo’n beetje ook.
En het vraagt moed -serieuze moed- om iets anders te doen dan de rest. Om jezelf en je eigen behoeften serieus te nemen. Meer dan dat: om ze zelfs VOORRANG te geven.
Vaak betekent dat namelijk breken met hele diepe (en meestal onbewuste) patronen van jezelf wegcijferen. Van gericht zijn op de ander, ‘als die het maar goed heeft’.
Of van een sterke innerlijke Slavendrijver die het to-do lijstje opsomt zodra je even gaat zitten met een kopje thee. Waardoor niks doen en daarvan genieten bijna onmogelijk wordt.
En zo kan ik nog wel even doorgaan :).
Wat we zijn kwijtgeraakt
Je hoeft maar naar buiten te kijken om te zien wat eigenlijk de bedoeling is van deze tijd. Maar wij zetten de verwarming aan, ontsteken het kunstmatige licht en gaan door.
En dat heeft een prijs. Want naast vermoeiend en ziekmakend, is er in dit tempo ook geen tijd voor bezinning. Reflectie. Om te verteren wat er het afgelopen seizoen allemaal is gebeurd, los te laten wat niet meer dient en zo ruimte te maken voor iets nieuws.
Om jezelf te voelen, je innerlijke kompas. “Klopt dit nog voor mij?”.
In stamverband kwamen we rond deze tijd bij elkaar om precies dat te doen. Samen te reflecteren, vertragen, los te laten en te bezinnen.
Want het hoeft ook niet alleen; sterker nog, bij elkaar kruipen is ook nog zo’n natuurlijke neiging die we kunnen voelen als de dagen steeds korter worden.
Ruimte nemen voor jezelf
Maar uit de dagelijkse hectiek stappen, werkelijk tijd en ruimte maken voor jezelf, dat kan voelen als een radicale daad. Zeker voor ons vrouwen zit er een diepe programmering om eerst en vooral te zorgen voor anderen.
Zo kan er makkelijk de verwarring ontstaan dat ‘ja’ tegen jezelf een ‘nee’ is naar je omgeving, dat je hen dan op de een of andere manier tekort doet of in de steek laat.
Wat niet alleen niet waar is; het gaat ook voorbij aan het gegeven dat iedereen om je heen erbij gebaat is dat jij er werkelijk bent. Bij jezelf, opgeladen en aanwezig.
Dat lukt niet met een dagje naar de sauna, een afspraakje met een vriendin of een half uur in bad terwijl de kinderen tv kijken. Maar zoiets is wel een goed begin :).
En: ik gun je zoveel meer!
Laten we samenkomen
Voor mij is dit een tijd van heel veel loslaten, inclusief manieren waarop ik tot nu toe heb gewerkt. Daarover later meer.
Maar een van de dingen waar ik op aan het broeden ben is een manier om vrouwen weer met elkaar te verbinden. Om samen te komen, te delen, op te laden en bij te tanken. Maar dan wel met een structuur (en onder begeleiding) zodat het ook werkelijk veilig en verbindend is.
Ik krijg jeuk van het woord ‘Vrouwencirkel’, dus dat wordt het niet :). Voor nu denk ik meer aan een ontdekkingstocht, waarin we gezamenlijk op zoek gaan naar een manier die past bij deze tijd.
Om steun te ervaren, het niet alleen te hoeven doen, oude stukken te helen en inspiratie op te doen. Bij te tanken. En daar heb ik jou hulp bij nodig.
Vind je het leuk om mee te denken? Heel graag!
Het zou geweldig zijn als me zou willen laten weten wat er bij jou resoneert, waar je behoefte zou liggen als je mee zou doen aan zo’n groep en ook wat je eventueel tegenhoudt.
Dat kan simpel met een reply op deze mail, maar je mag me natuurlijk ook bellen, da’s helemaal leuk :).
Inspiratie
Ondertussen heb ik nog twee leuke dingen om met je te delen. Allereerst is er weer een nieuwe aflevering van de podcast, deze keer over gezonde relaties.
Ook is er nog plek bij de mini-retraite ‘Zacht voor jezelf, verbonden met vrouwen’ op 29 en 30 november.’ Met een openhaard in de groepsruimte, biologisch eten en een zorgvuldig samengesteld programma is dat DE kans om er even echt uit te stappen. Te verstillen, vertragen en jezelf voorrang te geven.
Yes you can!
Vragen? Twijfels? Mail of app (0620057245) en we hebben het erover.
Liefs,
Selena
